Η Άνδρος είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων με πολλές εναλλαγές και αντιθέσεις. Στο άπλετο φως του Αιγαίου, ζωσμένη από καθαρά σμαραγδένια νερά έχει ακτές μεγάλες ή μικρές και κάποιες ήμερες με βότσαλα και άμμο ή άλλες άγριες με απόκρημνα βράχια. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων, είναι τα πολλά ψηλά βουνά και τα άφθονα υπόγεια και υπέργεια νερά της.

Την Άνδρο διασχίζουν διαγώνια, από τη δύση στην ανατολή, 4 μεγάλες οροσειρές, με αλλεπάλληλες πτυχώσεις. Στους βραχώδεις γκρεμούς και τα φαράγγια, όψεις τραχείς και συνάμα, στις κοιλάδες και στις ρεματιές, όψεις ήμερες, με πηγές που αναβλύζουν άφθονα νερά και πλούσια βλάστηση. Τα βουνά της Άνδρου περιλαμβάνουν πετρώματα με πολλά μεταλλικά στοιχεία. Κυρίως είναι ασβεστολιθικά, γρανιτικά, κυριαρχούν όμως τα σχιστολιθικά. Τα σχιστολιθικά πετρώματα προσφέρουν δυνατότητες εξόρυξης και λάξευσης λεπτών επίπεδων πλακών. Το άφθονο υλικό πέτρας συνετέλεσε στην εξάσκηση της επιδεξιότητας των χεριών και του νου των κατοίκων του νησιού.

Πετρόκτιστες κατασκευές διαχρονικές μας επιτρέπουν να δούμε στοιχεία της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων από τα αρχαία χρόνια (Στρόφιλας 4500-3200 π.Χ.). Χτίστες και άλλοι τεχνίτες με την επεξεργασία ξύλου και πέτρας, έχτιζαν Κάστρα, σπίτια, κελιά, εκκλησιές και μοναστήρια, περιστεριώνες, νερόμυλους, λιοτρίβια, περίτεχνες κρήνες , καλντερίμια και γεφύρια και πολλά ακόμα λειτουργικά κτίσματα με εμπνευσμένο αυτοσχεδιασμό, σοφία και μέτρο, ανέγγιχτα τα περισσότερα από το χρόνο, πολιτιστικά στοιχεία της παράδοσής μας και της ζωής μας.

Σε ολόκληρο το νησί, ατελείωτα μέτρα από μάντρες ξερολιθιάς περικλείουν τις ιδιοκτησίες και τις χωρίζουν μεταξύ τους. Στο χτίσιμο των τοίχων ξερολιθιάς, για την οικονομία χρόνου και πέτρας, τοποθετούσαν κατά διαστήματα, όρθιες, κάθετες πολύ μεγάλες επίπεδες πλάκες, τα στήματα. Διπλές σειρές καθορίζουν τα όρια σε αρχαίους και νέους δρόμους, μονοπάτια και καλντερίμια. Το πιστοποιημένο δίκτυο πεζοπορίας στα ίχνη των αρχαίων μονοπατιών της Άνδρου, θεωρείται από τους ελκυστικότερους περιπατητικούς προορισμούς στον κόσμο.

Τεχνίτες της πέτρας, ανταποκρινόμενοι στις βιοτικές ανάγκες της κοινωνίας τους, διαμόρφωναν τις απότομες πλαγιές σε βαθμιδωτές πεζούλες τις “αιμασιές”, ακολουθώντας πιστά την κλίση του εδάφους και κυριολεκτικά “κατασκεύαζαν” καλλιεργήσιμη γη. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού καλλιεργείται αδιάκοπα από πολλούς αιώνες. Η Άνδρος είναι από τα πιο εύφορα νησιά των Κυκλάδων. Η ανεπτυγμένη γεωργική δραστηριότητα των κατοίκων τους προσέδιδε πάντα αυτάρκεια προϊόντων και μεγάλη ποικιλία γευστικών και αρωματικών υλικών. Από τα αρχαία χρόνια εξάγονταν προϊόντα όπως λάδι, μέλι, εσπεριδοειδή, μετάξι, ρακί, κρασί και άλλα.

Ο Αιγαιοπελαγίτικος ήλιος, ο Κυκλαδίτικος αέρας και οι έντονες υψομετρικές διαφορές διαμορφώνουν εντυπωσιακό μικροκλίμα και πλούσια χλωρίδα και πανίδα που είναι ο μεγάλος θησαυρός του νησιού.